هنر رزم/ سان تزو/ ترجمه ی حمیدرضا رفیعی، سمیرا انواری
***
|عادل مرادی|
کتاب هنر رزم را یک فیلسوف چینی بیش از دو هزار سال پیش تدوین کرد، هنری که هنوز هم یکی از معتبرترین و موثرترین کتاب حوزه استراتژی شناخته میشود و بسیاری از مدیران و سیاستمداران آسیا و برنامه‌ریزان و رهبران نظامی در دو هزار سال اخیر آن را بررسی کرده انداین اثر مفاهیم مختلف مدیریت استراتژیک را منتقل میکند این کتاب به خواننده خود می‌آموزد تا از چه ابزاری استفاده کند تا قدرتمندتر و در مسایل مختلف پیروز شود.
افرادی که این کتاب را مطالعه می‌کنند، می‌توانند با ابزارهای مختلف یک خود، خانواده، دولت یا حتی کشور خودشان را در عین قدرتمندی اداره کنندنویسنده کتاب یک فرمانده نظامی بوده مطالب کتاب به گونه‌ای دسته‌بندی شده است که افراد را از شکست دور کرده و به سمت پیروزی و موفقیت رهنمون می‌سازدبامطالعه این کتاب به قدرتی می‌رسیم که بتوانیم ریشه درگیری‌ها را تشخیص و مسیر موفقیت را پیش روی خود قرار دهیم.
جنگ نامتقارن و هنر جنگ سان تزو
خواندن آثار کلاسیک برای روشن کردن مسائل استراتژیک امروزه بسیار آموزنده است. هنر جنگ، اثر سان تزو بسیار جامع است و به ابعاد مختلفی اشاره میکند که در آن جنگ نامتقارن را میتوان و باید به کدام روش به راه انداخت. خواندن کتاب سان تزو از جار و جنجال حاکم بر جنگ نامتقارن میکاهد، در حالی که اهمیت آن را پایه ریزی و ماهیت واقعی آن را تثبیت می کندبدیهی است که کتاب هنر جنگ برای فهم معنی جنگ نامتقارن آموزنده است. از نظر سان تزو، ایجاد عدم تقارن کلید پیروزی است. «هنر جنگ»را میتوان به عنوان مظهر و تجسم جنگ نامتقارن یا حد اقل نمونه ی بسیار خوبی از آن تلقی نمود.
اولین نکته ای که سون تزو روشن میکند این است که نامتقارنها را میتوان در ابعاد و حوزه های مختلفی یافت و خلق نمود. سان تزو موارد اعمال فشار مختلف و بلقوه ای را نشان میدهد که با آن میتوان در سطح تاکتیکی، سیاسی و استراتیک در حوزه ی فیزیکی، مکانی، روحی و شناختی به وضعیت و شرایط نامتقارن دست یافت.
از نظر سان تزو، جنگ یک رقابت چند سطحی و چند بعدی است که عملیات نظامی و جنگ واقعی یک بخش مهم از آن است ولی تنها بخش آن نیست. سان تزو برای حکومت داری و ابعاد مختلفی که جنگ در آن رخ میدهد چشمان تیزبینی دارد. ابعاد سیاسی، دیپلماسی، اقتصادی و روحی حذف نمی شوند. در واقع او در خصوص توجه روی یک بعد خاص نظامی هشدار میدهد. در نتیجه او به تعهدات، زیرساختهای ملی، رهبری سیاسی، اقتصادی و نظامی می پردازد. به انسجام پیوندها، انسجام یگانی، اعتماد بین رهبران نظامی و نیروهایشان و روحیه ی نیروها می پردازد.
کلیه ی موارد فوق را میتوان از طریق اقدامات فیزیکی، تهدید، اطلاعات گمراه کننده، کمبود اطلاعات و روشهایی تحت تاثیر قرار داد، روشهای نظامی وغیر نظامی. برتری از نظر تعداد، سازمانی، موقعیتی و گذرا را میتوان به وجود آورد و از آنها استفاده نمود. از نو آوری شگفت انگیز و ترکیب متغیر سلاحها و روشهای حمایت میشود، همه ی آنها نه ذاتا نظامی هستند و نه در رزم دخالت دارند. (ازمنابع اینترنتی برای توضیح مطالب استفاده شده است)
***
